Het programma – Suzanne Young

Korte inhoud:

Ze hebben haar ontleed. Ze hebben haar schedel gekraakt, er de stukjes uitgehaald en die vervolgens weer teruggelegd als een vrolijke puzzel. Alsof ze gewoon niet echt meer is.

In de wereld van Sloane is het uiten van echte gevoelens verboden, depressie onder jongeren is een epidemie en de enige oplossing is het Programma…

Sloane denkt wel twee keer na voordat in het openbaar begint te huilen. Sinds zelfdoding is uitgegroeid tot een internationale epidemie, zou een huilbui haar in het Programma kunnen doen belanden, de enige bewezen behandelingsmethode. Ze heeft al een broer verloren, dus Sloane weet zeker dat haar ouders er alles aan zullen doen om haar in leven te houden. Ze weet ook dat iedereen die het Programma heeft gevolgd terugkeert met een schone lei: hun depressies zijn verleden tijd, maar hetzelfde geldt voor hun herinneringen.

Omdat ze zowel thuis als op school constant onder toezicht staat, zorgt Sloane dat ze zo min mogelijk opvalt en verbergt ze haar gevoelens zo goed mogelijk. De enige bij wie Sloane zichzelf kan zijn, is James. Hij heeft beloofd om ervoor te zorgen dat ze geen van beiden in het Programma terechtkomen en Sloane weet dat de liefde tussen hen sterk genoeg is om allerlei tegenslagen te weerstaan. Maar ondanks de beloftes die ze elkaar maken, wordt het steeds moeilijker om de waarheid te verbergen. Ze worden alle twee steeds zwakker, depressie ligt op de loer. En het Programma zit hun op de hielen…

Mijn mening:

Ik had al van in het begin een soort haat-liefde verhouding met dit boek. Wie schrijft er nu een jongerenboek over zo’n gevoelig onderwerp? Zorgt dat er niet voor dat jongeren het nog negatiever gaan bekijken en gaan denken dat het allemaal normaal is?
In het begin ergerde ik mij ook aan de lay-out, relatief groot lettertype met relatief veel witruimte tussen maar eens dat ik in het boek bezig was viel dat allemaal wel mee.
Bovendien was het wel echt een goed verhaal waarin ik helemaal werd meegesleept. Het programma wordt onder andere met de hongerspelen vergeleken maar ik vergelijking daarmee zat er meer liefde en minder avontuur in, vind ik persoonlijk. Maar toch was ik altijd weer benieuwd naar de verhalen van Sloane en James en natuurlijk vroeg ik me regelmatig af hoe het verder zou aflopen.

James heeft gemillimeterd blond haar en draagt een ruitjesoverhemd met korte mouwen dat niet van hem lijkt te zijn; ergens past het gewoon niet bij hem. Bovendien verbergt het de littekens op zijn bovenarm niet. Ik zie dat hij me vanuit zijn ooghoeken aankijkt, maar hij draait zich niet opzij. Sterker nog: hij buigt naar voren en haalt zijn mobiel tevoorschijn om te sms’en of een spelletje te spelen.
Ik voel een vreemde onrust als ik naar hem kijk.

Het einde is toch wel wat spannend en doet je toch wel wat uitkijken of zelfs verlangen naar het vervolg.

ISBN: 978-90-452-0690-5
Aantal pagina’s: 398
Uitgeverij Karakter