Korte inhoud:
Voorjaar 1775. Elizabeth Bats wacht in haar huis op Mile End de terugkomst af van haar man, de beroemde zeevaarder en ontdekkingsreiziger James Cook, die begonnen is aan de laatste etappe van zijn tweede grote wereldreis waarin het zuidelijk halfrond in kaart moet worden gebracht.
Roem zal zijn deel zijn. Een eenvoudige boerenjongen is als verlichte geest de wereldzeeën gaan bevaren en opgeklommen tot de sociale elite van zijn land. Maar wat zegt dat over zijn merites als echtgenoot en als vader?
Wanneer James in de zomermaanden van 1775 inderdaad arriveert, is het de vraag wie Elizabeth in haar armen sluit: een wettige echtgenoot die toch in zekere zin een vreemde zal blijven, of een man die eindelijk thuiskomt, zijn maritieme aspiraties terzijde schuift en eindelijk tijd zal hebben voor haar en de kinderen?
Een historische roman over de Verlichting, Londen, maritieme ontdekkingsreizen, James Cook, maar vooral over de vrouw van Cook, Elizabeth Batts, de achterblijfster, moeder van zes kinderen van wie geen haar overleefde.
Hij ging door het huis alsof hij een schip inspecteerde. Toen hij de drempel over stapte boog hij zijn hoofd, precies zoals hij de lage kajuit betrad. In keuken en kamer kijk hij om zich heen en zag ze de afmetingen krimpen onder zijn blik.
Mijn mening:
Als ik in een boekenwinkel rondloop en zie op de achterkant van het boek staan “1770”, om maar iets te noemen, zou ik het boek onmiddellijk weer wegleggen omdat dat écht niets voor mij is. Dit vooroordeel kan ik schrappen na het lezen van De thuiskomst. Ik heb echt genoten van het boek. Ok, ik moest er even in komen maar heb er wel echt van genoten! Ik las met plezier hoe het er aan toe ging in die eeuw maar ik las tranen in de ogen hoe Elisabeth haar kinderen zag overlijden en haar man zag verdwijnen. Ik had medeleven met haar, ik wou haar troosten dus ik kon me helemaal in leven in het hoofdpersonage.
Deze namiddag, het boek was nog niet helemaal uit, zocht ik wat meer informatie op internet over James Cook. Dat had ik misschien beter niet gedaan. Ineens was de fantasiefiguur weg uit mijn hoofd en werd het te echt. Gelukkig deed ik de opzoekingen pas op het einde van het boek. Het moet bijzonder geweest zijn om in die tijd te leven en op ontdekkingsreis te gaan.
ISBN: 978-90-295-6258-7
Aantal pagina’s: 405
Uitgeverij De Arbeiderspers
Lijkt me wel een mooi boek, ook al zou ik het zelf niet snel uit de rekken halen.
LikeLike
De cover trekt me ook niet zo aan, maar ik kan een historische roman op zijn tijd ook echt wel waarderen. Anna Enquist schrijft wel goed vind ik.
LikeLike
Ik denk ook niet dat ik het boek had gelezen als het niet moest voor de leesclub. Ik ben nu wel blij dat ik het gedaan heb en wil wel nog eens iets van Anna Enquist lezen.
LikeLike
Hé Voetje, wat goed om te lezen. Ik heb dat zelfde boek ook nog staan, heb het gehad en als ik jou commentaar lees, krijg ik zin om het te gaan lezen 🙂
LikeLike
Mij trekken historische romans juist wel! Ik vind het een fijne manier om wat kennis op te doen. Aan ‘De thuiskomst’ ben ik ooit begonnen als luisterboek (ooit tijdens een slapeloze nacht), maar ik heb het daarna niet meer zelf opgepakt. Misschien moet ik het nog eens kans geven!
LikeLike